تئاتر معاصر شهر مونیخ «Münchner Kammerspiele» فصل جدید خود را در سال ۲۰۲۴/۲۰۲۵ با عنوان «به جایی دیگر» از سپتامبر سال جاری به مدت یک سال آغاز کرده است. در دوره جدید از نمایش‌ها و برنامه‌های متنوع هنری، تئاتر مونیخ با همکاری سازمان عکاسی معاصر درگریف و با داوری «چاعلا ایلک» (Çağla Ilk) از میان 1000 عکس ارسالی هیجان انگیز از 82 کشور، ۱۱ اثر را به عنوان آثار اصلی برای پنجمین کمپین ویژوال خود برای فصل ۲۰۲۴/۲۰۲۵ برگزیده است که اثر آرمین امیریان از ایران نیز یکی از این آثار برگزیده است. «باربارا موندل» مدیریت تئاتر معاصر شهر مونیخ در پیامی اعلام کرد: برای ما، «رفتن به جای دیگری» به معنای باز کردن فضاهای جدید با اشتیاق و نگاه «متفاوت» به مسائل با میل و آزادی هنری است. «جایی دیگر» مکان هنر است،جایی که می‌توانیم به گونه‌ای متفاوت گفتگو کنیم و بر دیدگاه‌های ثابت اصرار نکنیم. آرمین امیریان با اثر «آینه» از جدیدترین مجموعه خود، به عنوان تنها هنرمند ایرانی در این رویداد ویژه حضور دارد.تئاتر معاصر مونیخ که یکی از مهم‌ترین صحنه‌های تئاتر آلمان برای هنرهای نمایشی معاصر از دهه‌های ۱۹۱۰ و ۱۹۲۰ میلادی است، به صداهای شجاع، نو و ناشنیده‌ای می‌پردازد که تماشاگران خود را در مورد مسائل مهم زمان ما به چالش می‌کشند.این فصل تئاتر مونیخ با عنوان «به جایی دیگر» (Off to Elsewhere)، مکانی برای هنر و مخاطب است که با ایجاد گفت‌وگوهای متفاوت و دوری از اصرار بر دیدگاه‌های یکسان، تلاش می‌کند تا افق‌های نو و هم‌گرایی بیشتری ایجاد کند.
تاریخچه
کامرشپیلها در سال ۱۹۱۳ به عنوان یک تئاتر خصوصی تحت مدیریت اریش زیگل دوباره افتتاح شدند. در سال ۱۹۱۴، اولین اجرای اوتو فالکنبرگ در آگوستن‌اشتراسه به نمایش درآمد: «یک بازی کریسمس آلمانی».
«هرمان زینس‌هایمر» از ۱۹۱۶ تا ۱۹۱۷ این خانه را مدیریت کرد و «اوتو فالکنبرگ» در سال ۱۹۱۷ این مسئولیت را بر عهده گرفت. تحت مدیریت فالکنبرگ، «کامرشپیل ها» به یکی از معتبرترین تئاترهای آلمانی‌زبان تبدیل شدند. در سال ۱۹۲۲، «برتولت برشت» در اینجا نمایش «طبل‌ها در شب» را کارگردانی کرد که برای او یک موفقیت بزرگ بود و جایزه معتبر «کلیست» را برایش به ارمغان آورد. همچنین نمایشنامه «پدرکشی» اثر «آرنولت برونن» در اینجا به نمایش درآمد.
جوایز و افتخارات
در سال ۲۰۰۲، کامرشپیلها برای اولین بار با تولید «Alkestis» برای جایزه تئاتر نستور نامزد شدند و برای بهترین اجرای آلمانی‌زبا جایزه دریافت کردند. در سال ۲۰۰۵، با نمایش «Die Nibelungen» به کارگردانی آندریاس کریگنبرگ، جایزه معتبر بهترین کارگردانی را در جشنواره تئاتر برلین دریافت کردند. در سال‌های ۲۰۰۶ و ۲۰۰۷، تئاتر دوباره برای جایزه نستور نامزد شد. در سال ۲۰۰۷، با «Drei Schwestern» به کارگردانی آندریاس کریگنبرگ دعوت شدند. در سال ۲۰۰۸، تئاتر جایزه منتقدین آلمان را دریافت کرد. در سال ۲۰۰۹، کامرشپیلها توسط مجله «تئاتر امروز» و هیئتی از ۴۱ منتقد تئاتر به عنوان تئاتر سال انتخاب شدند و برای بهترین صحنه‌پردازی توسط آندریاس کریگنبرگ، که برای نمایش «فرایند» اثر «فرانتس کافکا» یک چشم متحرک طراحی کرده بود، جایزه دریافت کردند. در سال ۲۰۱۰، پروژه آموزشی «Hauptschule der Freiheit» با جایزه BKM برای آموزش فرهنگی تجلیل شد. در سال ۲۰۱۳، کامرشپیلها به عنوان تئاتر سال، ساندرا هولر و استیون شارف به عنوان بهترین بازیگران، و ریستو کوبار به عنوان بهترین بازیگر تازه‌کار شناخته شدند. علاوه بر این، نمایش «Orpheus steigt herab» در کارگردانی سباستین نوبلینگ با سه نمایش دیگر جایگاه اول را در میان کارگردانی‌ها به خود اختصاص داد. در سال ۲۰۱۹، کامرشپیلها دوباره به عنوان تئاتر سال انتخاب شدند و جایزه اجرای سال به پروژه آنتیک «Dionysos Stadt» اثر کریستوفر روپینگ اعطا شد. نیلز کانوالد به عنوان بازیگر سال و گرو سوآنتجه کولهوف به عنوان بازیگر تازه‌کار سال شناخته شدند. همچنین، صحنه‌پردازی سال توسط لنا نیوتون برای نمایش «Drei Schwestern» اثر سوزانه کندی در کامرشپیلها ایجاد شد. این جوایز به عنوان یک هدیه خداحافظی به مدیر لیلینتال و به رسمیت شناختن کارهایش کهشورای شهر قدردانی نکرده بود، محسوب شدند.
در سال ۲۰۲۰، کامرشپیلها بار دیگر به عنوان تئاتر سال انتخاب شدند.گفتنی است، کامرشپیل‌های مونیخ با تاریخچه‌ای غنی و پرفراز و نشیب، از زمان تأسیس تا به امروز، همواره نقش مهمی در تئاتر آلمان و جهان ایفا کرده‌اند. این تئاتر به خاطر نمایش‌های برجسته، نوآوری‌های هنری و همکاری با هنرمندان برجسته شهرت دارد. با وجود تغییرات مدیریتی و چالش‌های مختلف، کامرشپیلها توانسته‌اند جایگاه خود را به عنوان یکی از بهترین تئاترهای گفتاری آلمان حفظ کنند و همچنان به تولید آثار با کیفیت و دریافت جوایز معتبر ادامه دهند.
منبع: Münchner Kammerspiele - wikipedia
نظر شما